قسمت هشتم:روزهای خوب عاشقانه 3و4

روزهای خوب و عاشقانه ها : همه چیز خوب پیش میرفت و هیچ مشکلی نبود باهام مهربون بود ،میگفتم دوستت دارم ،میگفت :نه به اندازه ی من

حس خوبیه حس قشنگ عاشقی ،عشق زیباترین هدیه ی خداست ،عشق شیرینه ،عشق پاک و مقدسه ،عشق لطیفه ،عشق گذشت و مهربونیه ،عشق خواستن ،بدون هیچ انتظار از طرف مقابله ،عشق دوست داشتنه محضه ،عشقه که باعث میشه وقتی به اونی که همه ی دنیاته و تو قلبت جا داره، وقتی بیادشی ناخود آگاه اشک تو چشات حلقه میزنه

برای من بهترین روزها روزهای خوب بود

و من هم همیشه  در حقش مهربون بودم ،هیچوقت بهش کم محلی نکردم هیچ پیامی و هیچ کلامی رو بیجواب نزاشتم هیچوقت به غیر او فکر نکردم و اما عاشقانه 3

من تو را میخوانم

من فقط با با غم تو غمگینم

من فقط گاهگاهی نیمه شب میخوانم

ورنه هر شب تنها،بی تو خوابم هیچ است

کاش یک شب فقط یک شب زود

باز هم گرم حضورت بشوم

مهربانم ،دلنشینم ،من عاشقت

آرام باش ای بهترینم ،من اینجا مست مستم ،مست و بی پروا

شبانگاهان منم،گرمای عشقت را درون قلبم ،خواهان

ولی ای کاش میبودی ،و من از مستی عشق تو اینجا

بازدر کنج قفس رویا نمیچدم ،در این

دنیای پر رنگ و ریای بی نفس ،بی عشق بی پرواز

با دل ،با نفس ،با عشق با پرواز ،تو را من دوست میدارم

بسیار زیبا نوشته این عاشقانه رو ،وقتی میومدم سایت و میدیدم به این زیبایی برای من نوشته ،کم میاوردم من هم براش مینوشتم اما نه به این زیبایی .با خوندن این متن های زیبا و عاشقانه دلگرم تر میشدم و بیشتر دوسش میداشتم ،در برابر این همه احساس و عشق بجز دوست داشتن و عشق ورزیدن کار دیگه ای نداشتم

ناگفته نماند که خانوم بسیار با شخصیت و با ادب و با نزاکتی بود و شیفته ای اخلاقش بودم ،چیزای زیادی ازش یاد گرفتم یه جورایی معلم اخلاق هم بود ،بعضی وقتها عصبانی میشد ،اما عصبانیت هاش رو هم دوست داشتم ،دیونه ی خنده ی پر از حجب و حیاش بودم

عاشقانه 4

امشب از آن شبهاست که

نگاهم آرام ،بغض در اوج سکوتم فوران خواهد کرد

امشب از آن شبهاست که تو از من دوری

و من ،لب پنجره ی دلتنگی با خود زمزمه ی تنهایی سر دادم

از همه ی عزیزانی که وبلاگم رو دنبال میکنن ،چه اونهایی که نظر میزارن و چه اونهایی که نظری ندارن از همتون تشکر میکنم و لازم میدونم که توضیح بدم که قصد ندارم با گفتن و نوشتن این حرفا ،خدای ناکرده بخوام کسی رو خراب کنم

تقدیم به تو که میدونم میای

تقدیم به تو که همه ی زندگی و دنیای من بودی

تقدیم به تو که شاید در پیچ و خم جاده های تلخ این روزگار، خاطرات نه چندار دور، رو فراموش کرده ای