قسمت سیزدهم و پایان عاشقانه ها

عاشقانه ی 20

من نمیدانم چیست ؟ که چنین

زار و پریشان شده ام و چرا

مژه بر هم زدنی اشک مرا میریزد

نکند باز من عاشق شده ام ؟/

من نمی دانم چیست ،آنچه از چشم تو تا عمق وجودم جاریست و

مرا میشکند ،میسوزد و چنین زود بهم میریزد

نکند باز من عاشق شده ام

راستی نگرانی من از بابت چیست ؟

و چرا اینهمه رفتار تو را می پایم ؟

و جرا اینهمه دلواپس چشمان توام ؟

ریشه ی اینهمه دلتنگی چیسیت ؟

نکند باز من عاشق شده ام

 و اما عاشقانه ترین عاشقانه

تو آمدی

و عشق را دوباره پیدا کردم

آن عشق بی معنا برایم با معنا شد

و همین شد که قلبم دوباره جان گرفت

بمان و تا پایان راه همراهی کن مرا

نگذار تنها بمانم

بیا و در حق دلم عاشقی کن

بس که دلم دست این و آن افتاد ،کهنه شد

عمری از احساسم گذشت و پیر شد

دیگر نه طاقت شکستن را دارم

نه حس دوباره ساختن را

میترسم ،بس که دلم زیر پاهای بی محبت دیگران افتاد و له شد

تو آمدی و بازهم فکرم درگیر شد

دلم به لرزه افتاد

و لحظات با تو بودن نفسگیر شد

بخدا دیگر طاقت ندارم

بس که شکسته ام

دیگر جایی برای غمهای تازه ندارم

بس که خسته ام ،نفسی برای فرار از خستگی ندارم

دل بسته ام به تو و نگاهی کن به من

شک نکن به احساسات قلب من

با قلب شکسته ام مدارا کن

امروز از ته دل با من باش که

بی تو ،همان تنها و دلشکسته ی دیروزم

درد دل و ناگفته های دلم

وقتی این پیام رو خوندم آتشی به جان و دلم افتاد اشک تو چشام حلقه زد عاشقش بودم با خودم عهد کردم که هیچوقت در حقش نامهربونی نکنم و همیشه باهاش مهربون باشم

بهش گفتم که تا نفس دارم نفسم، تویی

بهش گفتم دوستت دارم تا پای جان

بهش گفتم دوستت دارم تا ابد

الهه ی عشقم