قسمت سوم :و اما عاشقانه ها

با عرض سلام و ادب و احترام خدمت همه ی عزیزانی که به این بنده ی حقیر لطف دارن و با حوصله مطالب رو دنبال میکنن

خداوندا تو شاهد و گواه من باش که هر چه میگویم و مینویسم بجز حقیقت نمیباشد

ادامه ی مطلب قبل ..... بعد از غیبت حدودا 2ماهه ای که داشتم و دلیلش رو هم عنوان کردم در پست قبل، دوباره اومدم سایت و دیدم پیغام داده ،پیغامها و کارتها رو خوندم اینبار پیامها فرق داشت با پیامها و کارتهای قبلی ،و متوجه شدم که برای من نوشته

قلب مرا در شبی تاریک دزدیدندو رگهای رابطه را بریدند ،به من نگوئی آنکه رفته ،بازمیگردد،نه به من نگوئید ،که رفتگان دیگر باز نمیگردند،آنچه بر جای میماند خاکستری است از خاطره ای غبار آلود و شبهی از یادی که دیگر، نه مهربان است و نه خوب ،به من نگوئید آرام گیر ،آرام ،که قامت آرامشم را طوفانی خشمگین و خروشان بر خاک فکنده .

به من نگوئید که صبور باشم ،صبور که کاسه حوصله ام از صبر خالی و جام طاقتش شکسته ،نه به من نگوئید، از من نخواهید که اکنون،منم تنهای تنها،رو در روی زندگی ایستاده ام

پیامش رو خوندم خیلی زیبا نوشته بود و تامل بر انگیز بود به فکر رفتم و بیشتر دقت کردم و دوباره خوندمش واقعا زیبا نوشته این مطلب رو درود

و اما پیغام بعدی  رو ،واقعا زیبا و عاشقانه نوشته

کاش میدیدمت ،فقط یکبار ،اندوه جانکاهیست که من چنین دوست میدارمت و نمیدانم تو کیستی ؟

تنها عطر تو در دلم پیچیدست

تمام رویا ها را به دنبالت گشته ام

و هیچ آرزویی تصویر تو در چشم من نبرد

قلب من از خیال تو سنگین است .....

تمام ابرها را پیموده ام، هیچکس در باران آشنای من نبود

شب من از ماه تو مهتابی ایست و من تو را در هیچ آسمانی نمی یابم کوچه های دلم آغشته ی بوی تواست ،رد پای تو

تمام بن بست ها را میگشاید و دلم را به قبیله ی تو کوچ میدهد و من بی سرزمین چون باد مسافر جاده های بی مقصدم

شاید غریبه ای از روبرو می آید که آشنای من باشد ،

کاش میدیدمت فقط یکبار ،اندوه جانکاهیست که من چنین دوست میدارمت و نمیدانم تو کیستی !

این پیغامها رو فرستاده بود و چون من نبودم و جوابی نداده بودم پیغامهای بعدی رو که  خوندم  پر از گله و شکایته که در پست بعدی عنوان خواهم کرد